Vakantie, reizen om nieuwe werelden te ontdekken, daar houden we van. Een nieuwe omgeving, nieuwe mensen en een andere taal. Leuk en spannend. Gaandeweg wordt de nieuwe omgeving vertrouwder. We weten steeds beter de weg, leren de mensen kennen en de nieuwe taal verstaan. Als we openstaan voor onze ervaringen op die andere plek, voelen we ons bij terugkeer blij en vol energie.

In mijn leven heb ik niet veel gereisd. Geografisch ben ik geen kilometervreter. Wel heb ik innerlijk veel gereisd. Verticaal reizen noem ik dat. Dit ontdekte ik voor het eerst op een stoel bij een rebalancer.

Mijn nieuwsgierigheid had me daar gebracht na het lezen van een artikel in een landelijke krant. Daar, op die stoel tegenover de rebalancer werd gevraagd; ‘ga maar met je aandacht naar binnen’. Ik stelde wat vragen ‘met mijn ogen open of dicht?’ en focuste vervolgens op wat ik in mijn lichaam voelde.

Wat ervaar je? was de volgende vraag. Nou een hele boel; spanning in mijn schouders, druk op mijn borst, rust hier, onrust ergens anders. Er was van alles te voelen dus vroeg ik: ‘wil je dat ik er iets over zeg?’. Heel graag, klonk het geïnteresseerd.

En zo begon het verkennen van mijn binnenwereld via mijn lichaam. Wat een wonderlijke ontdekkingen. Ik voelde en ervoer van alles en werd steeds uitgenodigd om geïnteresseerd te zijn en ‘bij dat gevoel, of die sensatie te blijven’. De felt sense leerde ik later.

En het wonderlijke was, als ik daar bij bleef, kwamen er vanzelf woorden op, of beelden. De beelden leiden weer tot andere woorden, of omgekeerd. Doordat ik werd uitgenodigd om ook met aandacht bij onaangename sensaties en gevoelens te blijven, veranderde de spanning in mijn lijf in een emotie; verdriet of boosheid. Door ook dat toe te laten  veranderde ook dat weer in een ander gevoel. Een gevoel ruimer te worden, of zachter.

Soms kwam de gedachte voorbij dat dit toch wel een beetje raar was wat ik hier zat te doen. Zou de vrouw tegenover me het ook niet raar vinden? Maar zij was als een vriendelijke uitnodigende stem die af en toe herhaalde wat ik zei. Dat herhalen maakte dat mijn binnenwereld wist dat er geluisterd werd en daardoor steeds meer informatie gaf over wat er allemaal in mij omging. Laag voor laag, een waarlijke ontdekkingsreis. De tijd gleed voorbij, maar het voelde tijdloos.

Na afloop was ik verwonderd en ontspannen. Ik vroeg welke aangeboren gave de vrouw tegenover me had. In mijn beleving kon die wondere binnenwereld zich toch niet zomaar openbaren, daar toch moest wel een speciale gave, of iets bovennatuurlijks aan te pas komen. Nee hoor zei ze, dat kan jij ook leren. Ik was flabbergasted en voelde ‘dit is het’. Zelf opgeleid in de gezondheidszorg zat ik hier tegenover iemand die niets van mij wist en alleen door een uitnodigende houding en te herhalen wat ik zei, mij van alles over mezelf had laten ontdekken.

Sinds die uitspraak ‘dat kan je leren’, nu bijna 25 jaar geleden, heb ik enorm veel gereisd in mijn binnenwereld en veel ontdekkingen gedaan. Soms door doodenge ogenschijnlijk ondoordringbare ijslandschappen, waarachter landschappen vol licht, ruimte en zinderend leven bleken te liggen. Eerst onder begeleiding van een geïnteresseerde rebalancer. Later en nu nog steeds wekelijks met een collega.

Tegelijkertijd heb ik geleerd reisbegeleider te zijn voor anderen. En iedere dag denk ik hoe geweldig het zou zijn als ieder mens dit leert en vervolgens ook weer reisbegeleider wordt voor een ander. Het zou ons zoveel dieper verbinden met onszelf èn de ander.

Wil jij je binnenwereld ook ontdekken? Stuur een mail als je deel wil nemen aan een reisgenootschap. En gegarandeerd klimaatneutraal ;)

Na 11 jaar komt er binnenkort een eind aan mijn praktijk aan de H.G. Gooszenstraat. Dat is jammer en tegelijkertijd ook goed, omdat het gebouw niet verduurzaamd kan worden. Na een tijdje zoeken heb ik gelukkig een nieuw onderkomen gevonden; bij Kuna Ludado aan de Brinkgreverweg 122 in Deventer. Kuna Ludado, wat samenspel betekent in het Esperanto is een centrum voor Wel-zijn, groei en inspiratie. De ingang is aan de Zwarte Hoopstraat, maar dat wijst zich vanzelf als je komt.

Net als jij misschien, ben ik benieuwd hoe het daar zal zijn. Ik zie er in ieder geval naar uit je ook daar weer te ontmoeten, zodat het ‘daar’ snel weer Hier wordt, ook voor jou.

Met Covid-19 op zijn retour zijn de meeste maatregelen komen te vervallen. Dat geldt ook voor mijn praktijk. Je hoeft niet meer aan de eerder doorgegeven maatregelen in ons gebouw te houden.

De gewone annulering voorwaarden voor afspraken gelden nu weer. Bij afzegging minimaal 48 uur van tevoren geen kosten, 24 uur vóór de sessie, de helft van de sessieprijs. Binnen 24 uur de volledige sessieprijs.

Graag tot ziens.

COVID-19 is nog aanwezig en zal dat ook nog wel een tijdje blijven. Ondanks dat, ben en blijf je van harte welkom. Als je toch liever niet naar de praktijk komt, is een sessie via beeldbellen een goed alternatief.

Er zijn wel enkele voorwaarden in het belang van jouw en mijn gezondheid:

• Heb je verkoudheidsklachten of klachten die lijken op het COVID-19 virus, of heeft 1 van je huisgenoten dergelijke klachten doe vooraf een COVID-19 zelftest. Met een negatieve test ben je natuurlijk welkom. Wil je geen test doen, of ben je positief getest, laat het me weten een beeldbelsessies is dan een goed alternatief.

In het gebouw hanteren we deze huisregels:

• Bel kort voor de afgesproken tijd aan, zodat je niet in de wachtkamer hoeft te zitten
• Hoest/nies in je elleboog
• Houd zoveel mogelijk rechts in de hal, gangen en op de trap. Vermijd aanraken van de trapleuning, tenzij niet anders mogelijk
• Houd anderhalve meter afstand in de hal, gangen en op de trap, of wacht met het betreden van de trap. In de hal is voldoende ruimte.
• Je kan je handen wassen in mijn praktijkruimte

Graag tot binnenkort.

Van veel clienten krijg ik vragen over de (nieuwe) lockdown. De overheid heeft met ingang van 15 december besloten dat complementaire zorgverleners hun praktijken moeten sluiten tijdens de lockdown als zij de afstand van anderhalve meter niet kunnen waarborgen. Een vreemd besluit, omdat complementaire register therapeuten aan dezelfde opleidingseisen voldoen, als onze regulier werkende collega’s vrijgesteld van sluiting.

Gelukkig kan lichaamsgerichte therapie ook heel goed met een afstand van anderhalve meter tot elkaar. Aanraking zoals bij rebalancing gebruikelijk is, kan tijdelijk niet. Er blijven daarnaast nog genoeg mogelijkheden over. Je bent en blijft daarom van harte welkom voor sessies tijdens deze lock-down. De afgelopen maanden hebben mijn clienten ook kunnen ervaren dat lichaamsgerichte therapie en traumabehandeling, ook heel goed via beeldbellen kan en effectief is. Ik maak gebruik van een AVG-beveiligde beeldbelverbinding van Therapieland.

Mocht je toch naar mijn praktijk willen komen, omdat dit voor jouw belangrijk is, neem dan contact met me op! We onderzoeken dan samen wat de mogelijkheden zijn.

Ik ontmoet je graag!

Je bent van harte welkom in mijn praktijk aan de Gooszenstraat 1 in Deventer. Ik houd rekening met de RIVM-richtlijnen en vooral het gezonde verstand. De afgelopen maanden heb ik gemerkt dat beeldbellen een goed alternatief is, als je niet kan of durft komen.

Maar soms gaat er niets boven contact in elkaars fysieke aanwezigheid. Een belangrijke component van mijn therapievorm is ‘aanraking‘; de eerste en misschien wel meest diepgaande vorm van contact in ons leven. Afgestemde aanraking brengt je meer in je lichaam, brengt het denken tot rust en verdiept het contact met je innerlijk. Ik ben blij dat dit ook nu kan!

Er zijn wel enkele voorwaarden in het belang van jouw en mijn gezondheid:

• De afspraak kan niet doorgaan bij koorts, of verkoudheidsklachten of klachten die lijken op het COVID-19 virus bij jezelf, of 1 van je huisgenoten. Dit geldt ook voor mijzelf of 1 van mijn huisgenoten. Beelbelsessies zijn dan uiteraard wel mogelijk.

In het gebouw hanteren we deze huisregels:

• Bel kort voor de afgesproken tijd aan, zodat je niet in de wachtkamer hoeft te zitten. Ik kom naar de tussendoor en zorg dat je direct door kan lopen naar mijn praktijk

• Desinfecteer je handen in de hal met het desinfectiemiddel

• Houd zoveel mogelijk rechts in de hal, gangen en op de trap. Vermijd aanraken van de trapleuning, tenzij niet anders mogelijk

• Houd anderhalve meter afstand in de hal, gangen en op de trap, of wacht met het betreden van de trap. In de hal is voldoende ruimte.

• Maak geen gebruik van het toilet in het gebouw, tenzij strikt noodzakelijk

Ik ont-moet je graag weer in mijn praktijk!

Vandaag ontmoette ik iemand die vertelde over de splitsing tussen haar hoofd en lichaam. Haar hoofd had de neiging om voortdurend het hoogste woord te voeren. Het wilde ook steeds iets; vooral groots en meeslepend moest het zijn en beslist heel betekenisvol. Direct na de jaarwisseling was haar hoofd er vol tegen aan gegaan. Ze werd er heel onrustig en moe van.

Inmiddels kon ze het effect van haar doordravende hoofd op haar lichaam herkennen. Ze kon ook zien dat deze vermoeidheid weer leidde tot allerlei kritische gedachten; dat ze niet genoeg deed en dat ze waarschijnlijk toch niet zou bereiken wat ze wilde. Dat zorgde voor nog meer onrust en vermoeidheid, duidelijk voelbaar in haar lichaam. Gelukkig kon ze dit allemaal waarnemen, zonder er helemaal in verstrikt te raken. Vanuit dat waarnemen kwam opeens een vakantiegevoel op. Een verlangen om dit jaar vakantie te nemen. Niet zozeer haar koffers en het vliegtuig te pakken op weg naar een verre bestemming, maar vakantie te nemen van al die eisende gedachten in haar hoofd.

Terwijl ze zich openstelde voor dit verlangen, voelde ze onmiddellijk de rustgevende uitwerking op haar lichaam. Opeens werd het een jaar vol ruimte en mogelijkheden, in plaats van voornemens, moeten en onrust.

Als je in het hier en nu bent, verdampen alle voornemens  en alle moeten als sneeuw voor de zon! Een gelukkig nieuw jaar is begonnen.

De ego-ontwikkeling is een noodzakelijke ontwikkelingsfase. Het is een langzaam opgebouwde structuur die ervoor zorgt dat we goed functioneren in de wereld. Maar….het is ook een aanpassingsstructuur, opgebouwd uit spanning die ervoor zorgt dat we binnen de regels van het gezin, de school e.d. passen. Onze innerlijke criticus ofwel het superego is als een soort politieagent die door middel van kritiek en veroordeling zorgt dat je binnen deze aanpassingsstructuur blijft.

Als we ons verder ontwikkelen, lopen we tegen de beperking van de ego-structuur op. Er ontstaan verlangens of ervaringen die niet meer passen bij de cocon van het ego. Als we meer onszelf willen zijn, ons vrij voelen of benieuwd zijn naar onze gevoelens onder de geleerde normen en waarden, vraagt dit aandacht en bewustzijn. Essentie is de uitdrukking van onze ziel, dat wat we zijn onder de ego-structuur. Rebalancing bied je – met je lichaam als ingang – de mogelijkheid om dat te ontdekken.

Woede en boosheid zijn emoties waar vele van ons mee worstelen. We begrijpen wel dat boosheid (ook) een menselijke emotie is… We snappen het met ons verstand, maar boosheid gaat over je gevoel. Het verstand zit dan soms juist in de weg.

Je kunt je boosheid ongebreideld (uit)leven, zodat anderen er onder lijden. Je kunt het ook onderdrukken, zodat we er zelf onder (gaan) lijden. Misschien ben je bang voor de boosheid van anderen, of juist bang voor de boosheid in jezelf. Wat moet je dan met boosheid?

Boosheid en woede heeft je iets te vertellen. Het is belangrijk het met compassie te leren kennen en de boodschap van jouw woede te ontdekken. Het dient zich niet voor niets aan.

Als je een bijdrage wil leveren aan vrede, of meer innerlijke vrede wil ervaren, is leren stil staan bij wat jouw woede je te vertellen heeft een onmisbare stap. De energie van woede kan op die manier jou en je omgeving ten goede komen.

Laatst vroeg iemand me of Rebalancing ook iets kan betekenen voor mensen met hoog gevoeligheid. Als mens zijn we van nature allemaal heel gevoelig, maar bij sommige mensen is de gevoeligheid dermate hoog dat zij daardoor belemmeringen ervaren in het dagelijks leven met al zijn prikkels.

Het is mijn ervaring in het werken met hooggevoelige mensen dat bij de meeste van hen, de verbinding met hun lichaam nogal ‘ijl’ is. Zij gaan snel “uit” hun lichaam en “in” hun hoofd, of soms zelfs nog daar buiten bij (sterke/veel) prikkels of stress. Dat lijkt al op heel jonge leeftijd te ontstaan. Misschien omdat overmatige prikkels bij hen ook lichamelijk sterke onprettige gevoelens veroorzaken.

Op oudere leeftijd is het weliswaar een heel leerproces om weer het contact met het lichaam te maken. Toch kun je het (weer) leren. Overtuigingen dat het lichaam een onprettige plek is om te zijn, hebben zich meestal stevig genesteld.  Als je in je lichaam kunt zijn’, brengt dit juist steun en rust. Bovendien kunnen onprettige lichaamssensaties en gevoelens je iets belangrijks te vertellen hebben. Via je lichaam kun je er juist achterkomen wat dat is en kun je leren wat je werkelijke behoeftes zijn en jezelf weer tot rust te brengen. Dus niet door de alle prikkels uit de weg te gaan, maar de signalen van je lichaam te leren kennen en leren reguleren.

Het vraagt moed van mensen om te gaan onderzoeken wat er in zichzelf afspeelt, erbij te blijven en zich zelf opnieuw te leren reguleren. Tijdens dit proces komen ook onprettige ervaringen en de oude patronen van omgaan hiermee, naar boven. Het is prachtig te zien dat mensen gaande weg niet langer overspoeld worden door de intensiteit van hun gevoelens en ervaringen, waneer ze de aangeboden handvatten leren gebruiken. Ze leren hun gevoelens en emoties doorvoelen en dragen, juist met en in hun lichaam. Hierdoor ontstaat meer stevigheid en meer verbinding met zichzelf,  de ander en de voorheen vaak zo als onveilig ervaren wereld.